"Şagirdlər bizim "siçanlarımız" deyil, təhsil də bizim "təcrübələr" aparmaq üçün istifadə edəcəyimiz sahəmiz deyil! "
XXI əsr informasiya, texnologiya əsridir. Davamlı yeniliklər əmələ gəlir. Təhsil sistemi də bu yeniliklərlə yarış halındadır. Dünya təhsil sisteminə inteqrasiya etmək dedikdə, harda nə yenilik varsa, onu təhsilə tətbiq etmək düşünülməməlidir. Hər xalqın, hər dövlətin öz sistemi var. Bu sistemi dəyişmək isə zamanla baş verir. Zaman bunu tələb edir. Dövlət səviyyəsində bunu formalaşdırmaq maliyyə, müəllim bazası və davamlı yoxlanış tələb edir. Bizim təhsilimizdə kurikuluma 18 ildir keçid etsək də, proqramın tam mənimsənilməsi və müəllimlərin sərbəst pedaqoji fəaliyyəti təmin edilməmişdir. Müəllimlər hələ də asılı halda- bildiyi ilə bilmədiyi arasında sıxışıb qalıb. Keçirilən təlimlərin keyfiyyəsiz olması, təlimçilərin savadsızlığı bir yandan, maddi-texniki baza, infrastrukturun olmaması bir yandan, təhlükəsiz mühitin yaradılmaması bir yandan, mentalitet olaraq yeniliyə qarşı çıxmağımız bir yandan, dərsliklərin keyfiyyətsizliyi, çox şagirdli sinifləri müəllimin idarə etməyə çətinlik çəkməsi, yola verilmiş dərslər, sənəd işlərinin çox olması, müəllimlərin normal dəstək, məsləhət alacağı bir müəssisənin olmaması -bir sözlə, yarım qalmış bir çox proqramlar var.
Bir yeniliyi hərtərəfli təhlil edib özümüzküləşdirdikdən sonra tətbiq etsək və ölkə səviyyəsində tətbiqini tam təmin etdikdən sonra başqa yenilik haqqında düşünsək daha uğurlu olar.
Şagirdlər bizim "siçanlarımız" deyil, təhsil də bizim "təcrübələr" aparmaq üçün istifadə edəcəyimiz sahəmiz deyil.
Bir dövləti təhsili ilə qaldırmaq və yenə də təhsili ilə məhv etmək olar.
Nəzərə alsaq ki, indi təhsil sistemində çoxtərəfli işlər gedir. Bu uğurdurmu? Xeyr. Bir çox yarım qalmış məsələlərdir. Belə davam etdikcə də zərər çəkən yenə cəmiyyət, yenə xalq olacaqdır.
Günü-gündən yenilik axtarışındayıq. Əlimizdəkini qoyub bir digərinə qaçırıq. Heç o yeniliklərin köklü şəkildə niyə məhz yarandığı, həmin bilikləri əldə edən şagirdlərin dünyada nə kimi dəyişikliklər ediləcəyi düşünülmür. Sadəcə bir neçə müsbət xüsusiyyət sadalnır, "n" qədər maliyyə ayrılır. Bununla da, müəllimlərin başı bir bəladan qurtulmamış digərinə qarışır.
Halbuki ölkə səviyyəsində problemlərimiz problem olaraq qalır. Yaxşı olmazdımı ki, bu fərqli-fərqli və əhəmiyyəti əvvəlkilərlə eyni olan amma qəbul edilən təkliflərə ayrılmış maliyyəni təhsildəki problemlərin həllinə ayıraydılar. Bu daha uğurlu olmazdımı?!
Təmiz zehin, təmiz düşüncə, səbrli və təmkinli şəkildə düzgün qurulmuş sistem, tam təmin olunmuş müəllimlər bizi əsl uğura aparan yollardır. Atalar demişkən "Bir əldə iki qarpız tutmaq olmaz". Amma biz bir əlimizlə 5-6 qarpız tutmağa çalışırıq.