Son zamanlar, ADPU və ADPU Cəlilabad filialı haqqında yazılan sözlər bizi düşündürdü. Faktlar ortadadır. Qanunsuzluq göz önündədir. Mütləq tədbir görülməlidir. Amma həqiqətən şəxsiyyət olaraq Xudayar Sultanlı, Eyvaz Məmmədov və əsl baş rolumuz Mənzilə Rəhimova kimdir, necə biridir?
Əvvəla, filialın açılmasında, uşaqların və xüsusilə qızların ali təhsilə cəlb olunmasında, sözün əsl mənasında, təhsil fədaisi - Vədud Məmmədovun əvəzsiz rolu olmuşdur. Vədud Məmmədovun təşəbbüsü ilə yaradılan Cəlilabad filialı öz hekayəsi və Vədud müəllimin saysız-hesabsız əməyi, dəstəyi, təhsilə və təhsilalanlara verdiyi töhfələr göz oxşayır. Vədud müəllim haqqında o qədər xoş sözlər, o qədər minnətdarlıqlar duyduq ki, həqiqətən Vətən bir övlad itirib sözlərini könül rahatlığı ilə deyə bilərik.
Amma hekayənin davamı və maraqlı qismi elə Vədud müəllimin dünyasını dəyişməsi və Xudayar Sultanlının direktor təyin olunmasından sonra başladı. Ən maraqlısı da, Xudayar müəllim yox, elə məhz Mənzilə Rəhimova və Eyvaz Məmmədovun baş rolda olduğunu görürük. Mənzilə xanım savadlı bir müəllim deyil, kobud, qeyri - etik rəftarı, "Allahlıq" etməsi ilə daha çox tanınır. Nə işçilər, nə də tələbələr tərəfindən sevilməyən, hörmət edilməyən biridir. Tələbələrlə davranışı, hərəkəti, yanaşması tamamilə uyğun olmayan, hamıya qərəzli yanaşan, nə əməkdaşlar, nə də tələbələr tərəfindən sevilməyən, ancaq vəzifəsinə görə, insanları təhqir etməsinə görə "zalımın zülmündən" uzaq durduqları bir insandır. Deyəsən "Allahlıq etmək" iddiası o qədər qanına hopub ki, hər şeyi rahatlıqla idarə edəcəyini də düşünür.
Hədəfin niyə əməkdaşlıq etməsi, Cəfər Cəfərovun məhz niyə icazə verməsi, Xudayar Sultanlının niyə susması, Mənzilə Rəhimovanın müəllimliklə qəti şəkildə əlaqəsi olmadığı halda, Etik davranış qaydalarını kobud şəkildə pozduğu halda niyə göz yumulması sual altındadır. Amma sual altında olan bunların səbəbi deyil. Nəticəsidir.
Nə vaxta kimi təhsilimizi belə insanlar idarə edəcək? Nə vaxta kimi ali təhsil ocağında təhsilə zərrə qədər xeyri olmayan, insanların həvəslərini, hisslərini sömürən, sındıran, düşmən kimi baxanlar olacaq?
Tələbələrin şəxsiyyətini alçaltdıqdan sonra, onları təhqir etdikdən sonra Mənzilə xanımkimilər üzündən biz necə həmin təhsil ocağının buraxdığı müəllimlərdən vəfa, qayğı, humanistlik istəyək?
Axı onları yetişdirən, taleyini, həyat yolunu məhv edən Mənziləkimilər var. Bax ən böyük cinayət budur. İnsanın canını, qanını, təhsilə olan inancını, əsəb sistemini, mənliyini məhv edən bu "xanım" cəzasını çəkməlidir.