Bu gün müəllimlərin ən əsas problemlərindən biri ixtisasartırmadır. Təhsildə davamlı yeniliklər baş verir. Müəllimlər bu yeniliklərdən kənarda qalır. Əvvəllər ixtisasartırma kurslarına gedirdilər və orda lazımi təhsili alırdılar. İndi isə bu qarmaqarışıq bir hal alıb. ARTİ gündə bir təlim elan edir. Qarışıq şəkildə kimlərsə, niyəsə, necəsə bu təlimi "keçirlər". Qarşılarına qoyduları "plan" dolur, "saat" dolur. Nəticə isə "0". Kimi aldadırıq, niyə aldadırıq? O da sual işarəsi altındadır. Təlimi keçirənlərin savadları sual işarəsi altındadır. Çoxunun mövzudan xəbəri yox, ekranda yazılanları üzündən oxuyurlar.


Təlimlərin saatları da çox olur. Müəllimlərin heç mövzunu qavrayıb nəsə öyrənmələrini belə düşünmürlər. Müəllimlər üçün heç bir keyfiyyətdən söhbət gedə bilməz. Öyrənməkdən söhbət gedə bilməz. Verilən materiallar qaneedici deyil. Nəzəriyyə ortada yoxkən praktikanı gözləmək imkansızdır. Bir ölkədə bir neçə məktəbi əsas götürüb işləməklə bütün bir ölkənin müəllimlərini heç saymaq isə ağılasığmazdır.

"Yola verilmiş" təlimlərlə "yola verilmiş" təhsilə davam edirik. Hardan və nə səbəbə bir irəliləyiş gözləyirik? Eyni təlimi hər təlimçi bir cür izah edir, halbuki baxdıqda görürük hamısı səhv. Öyrətməyə gələnlərin çoxu özləri təlim haqqında bilmirlər. Suallardan qaçır əzbərə 1-2 söz deyir. Ən maraqlısı da, yeni təhsil sisteminə keçid ilə əlaqədar "informasiyanı hazır şəkildə verməmək" anlayışı müəllimlərin əlində fakta çevrilib və bundan elə ən çox təlimçilər istifadə edir. Savadsızlığı gizlətməyin birinci yolu kimi qəbul ediblər.
Müəllimlər isə yenə məcbur qalır, yenə pul tökür, vaxt ayırır, məcbur qaldığı məlumatları, ya da sertifikasiyaya hazırlaşarkən lazım olan informasiyaları öz gücünə öyrənir.
Bəs təhsil inkişaf edirsə, biz niyə görə bilmirik?
Axı bu müəllimləri özlərində ikrah hissi yaradır, işlərindən soyudur. Üstəlik müəllimlərin nüfuzunu da, şəxsiyyətini də aşağı endirir.

tehsil.media