Müəllimləri sui-istifadə etdikləri bir məqam təlimlərin keçirilməsidir. Sonunda bir kağız parçası ilə onların təkmilləşməsini əsas gətirirlər.
Burada nəzərə alınmalı məqamlar çoxdur.

Belə ki, əvvəllər təlim zamanı müəllimlər məzuniyyətə göndərilirdi, maddi və mənəvi cəhətdən hərtərəfli təmin olunurdular. Müəllim ailə qayğılarından və maddi ehtiyaclardan uzaq rahat şəkildə ixtisasını artırmaqla məşğul olurdu. Amma indi müəllimlər "məcburi" təlimlərə cəlb edilir. Nə məzuniyyət verilmir, nə də iş yerindən icazə verilmir. Müəllim dərslərini keçib bitirir və təlimə qoşulur. Əksər təlimlər 24 saatlıq olur və hər təlim 6 saat çəkir. Bu isə birbaşa müəllim haqlarına edilmiş təcavüzdür. Çünki müəllim yorğun iş gününün arxasından həm ailə qayğıları ilə məşğul olmalı, həm tələb edilən sənəd işlərini, icmalları yazmalı, həm də 6 saat təlimdə olmalıdır. Bu birbaşa müəllimlərin bir insan kimi heçə sayılması deməkdir.

Müəllimin isə bir söz deməsinə, haqq tələb etməsinə, bu ağır yükdən çıxış yolu axtarmasına heç bir şərait yaradılmır. Çünki onlara tək lazım olan sənədləri yazıb şəkil çəkdirib "Təlim uğurlu yekunlaşdı" deyib pul almaqdır.

24 saatlıq təlimi 4 günə sığışdırıb "daha çox təlim daha çox pul" prinsipi ilə yaşayırlar.

Təlimdən qazanılan pullar çox ola bilər amma bu müəllimləro daha çox incidən bir haldır. Əgər biz müəllimlərə bu qədər hörmətsiz yanaşsaq necə müəllimlərin övladlarımıza sevgi ilə yanaşmasını gözləyə bilərik?

Deyirlər "bağa baxarsan bağ olar, baxmazsan dağ". "Nə atarsan aşına, o da çıxar qaşığına,
", "Nə əksərən, onu biçərsən" ...

Biz bu şərəfli peşə müəllimlərinə bu cür hörmətsiz yanaşıb uşaqlardan mükəmməl şəxsiyyətlər yetişdirmələrini gözləyə bilmərik!